Roman Garmendia Muruamendiaraz
Soraluze, 1957.
Txiki txikitan oso kristaua izana baina 14 urterekin, gutxi gora-behera, Freud-en liburuak irakurtzen hasi eta fedea galdu eta psikoanalista izateko bokazioa piztu zitzaion.
Nola Freud-ek horretarako medikuntza egitea beharrezkoa zekusan, medikuntza egin zuen eta, bitartean, autore marxista nagusiak irakurri, erabat janzteraino horrekin. Baina Nietscheren liburu bat irakurri eta honen eskutik, autore klasiko grekolatinoak ezagutzen hasi zen, Homeroren Iliadan fijatuz, batez ere.
Filosofian ere, Nietscheren irakurketak ematen zion bibliografiarekin, modu autodidaktikoan sakontzen joan zen, Goethen geratuz nagusiki. Ohartu gabe, gerraren fenomenoa unibertsal bihurtzen hasi zitzaion bere espiritu gaixotuan.
Baina san Inazioren ariketa espiritual batzuk egin ostean,eta logoterapiarenliburu nagusia irakurri ondoren," krisian" sartu zen, eta poliki poliki fede kristaura itzuli da. Horrekin batera, filosofiako karrera egitea erabaki zuen UNEDen, eta disziplina horri esker ikasi zuen unibertsal bihurtzea zer zen. Gerraren fenomenoa, partikularitate esistentziala den neurrian, ezinezkoa dela fenomeno unibertsal bihurtu ulertu zuen, eta hortik sortu zen haren lehen liburua.
Gaur egun, UNEDen dihardu filosofiako karrera sosiguz egiten, eta horrekin batera, "bere filosofia" argitzen eta ontzen, ahal duen neurrian.